روی این صندلی داغ بنشینید
مقدمه
آن‌هایی که تجربه یک مهاجرت موفق دارند، حتما برای شما خواهند گفت که این تصمیم سرنوشت‌ساز یک عزم جزم نیاز دارد اما راستش را بخواهید، مهاجرت برای همه افراد، یک نسخه کارساز نیست. یعنی بخواهید یا نه، ممکن است شما در جرگه افرادی که واجد شرایط مهاجرت هستند، نگنجید. این شرایط هم فقط به مهارت ها، مدرک تحصیلی، تجربه شغلی و حتی سطح زبانی شما محدود نمی شود و بعضی مولفه‌های روحی و روانی را نیز در بر می‌گیرد.
توصیه می‌کنیم این پست را بخوانید و برای پاسخ به این پرسش های سخت، چنددقیقه ای روی صندلی داغ نشسته و پاسخگو باشید.
آیا به لحاظ روحی آمادگی دارم؟
بعضی از افراد، به قواره دور شدن از شهر و دیارشان و حتی زندگی در یک شهر دیگر هم نمی توانند فراق خانواده را تحمل کنند. شماری هم در مواجهه با یک فرهنگ جدید، جهان جدید و مردمانی که سبک و سیاق زندگی متفاوتی دارند، قادر به ایجاد انعطاف در شخصیت خود و تطبیق با جامعه هدف نیستند. به این افراد، تغییر بزرگی مثل مهاجرت توصیه نمی شود.
آیا می‌توانم گلیم خود را از آب بیرون بکشم؟
مهاجرت کردن مثل شروع یک زندگی از صفر است. تجربه‌ای که با کنکاش مداوم روبه روست. یعنی، سر در آوردن از ابعاد زندگی در یک جامعه جدید و خو گرفتن به آن. گروهی از افراد برای رفع کوچک‌ترین نیازشان به آدم‌های پیرامون خود و اعضای خانواده وابسته هستند. طبیعتا این گروه در بدو ورود به یک دنیای جدید، با انبوهی از چالش ها، مشکلات و مسائلی روبه رو می شوند که در حل و فصل آن‌ها تنها خواهند بود. اگر شما از این گروهید، حتما برای مهاجرت کردن، تامل بیشتری داشته باشید.
آیا شرایطش را دارم؟
مهاجرت کردن اقتضائاتی هم دارد. شرط سنی لازم، تحصیلات، مهارت زبانی، تجربه کاری، میزان پس انداز و اندوخته مالی و… همه امتیازهایی هستند که فرصت های بهتری را برای شما در روند مهاجرت فراهم می آورند. برای هر کدام می توان تبصره ای دید و اغماض هم کرد اما چنته فرد از همه این‌ها خالی باشد، مهاجرت به یک هدف سخت و شاید ناممکن تبدیل خواهد شد.
آیا خانواده، همراهی لازم را دارد؟
اگر مسئولیت یک خانواده بر دوش شماست، نمی‌توانید بدون فکر کردن به سرنوشت آن ها قدم در راه مهاجرت بگذارید. همه اعضا باید با شما همراه و هم قدم باشند و برای تامین رفاه آن ها در مقصد مهاجرتتان، باید برنامه ریزی لازم را انجام داده باشید. هر برنامه مهاجرتی که انتخاب می کنید حتما به شرایط و ظرفیت های آن برای همراهی خانواده‌تان نیز توجه کنید.
آیا واقع بین هستم؟
تصور بعضی از افراد از مهاجرت، نوعی رهایی است. غالبا از مقصد خود چنان تصویر ایده‌آلی می‌سازند که در بدو ورودشان به کشور هدف و مواجهه با واقعیات، شوکه و گاه سرخورده می شوند. باید بپذیرید که چندسال نخست پس از مهاجرت، به جهت خو گرفتن با شرایط و اقتضائات کشور هدفتان، ممکن است چالش هایی را تجربه کنید و اینکه حتی بهترین و پیشرفتهترین جوامع نیز، نقایص خاص خود را دارند. انتظاراتتان را درست تنظیم کنید.
آیا مشاور خوبی دارم؟
مهاجرت کردن، فراز و فرودهای زیادی دارد. اغلب افراد مسلط به این مسیر، می توانند بهترین راه را پیش روی شما قرار داده و با آنچه که در انتظارتان است، بهتر آشنا کنند. سعی کنید مرجع مشاور خوبی برای خودتان پیدا کنید و در اصطلاح بی‌گدار به آب نزنید.
اگر تصمیم به مهاجرت گرفتید؛ پیش از هر اقدام با خود خلوت کنید و این سوالات سخت را از خودتان بپرسید
